نوشته‌‌اند که نيازش او را به درخانه امام رضا(عليه‌السلام) آورده بود، در شهر کسي را سخاوتمندتر از مولايش نمي‌‌شناخت. اما نمي‌‌دانست خواسته‌‌اش را چطور به زبان بياورد. نمي‌‌دانست چه بخواهد و چقدر طلب کند! با خودش مي‌‌گفت: به قدر گرسنگي کودکانم بخواهم، به اندازه کهنگي جامه‌‌ام ويا به وسعت عقده‌‌هاي فروخورده همسر رنج ديده‌‌ام. شرمنده بود، با خود مي‌‌گفت: چه بگويم که گستاخي نباشد، چقدر بخواهم که امام بپذيرد! عاقبت فکر کرد اختيار با خود امام باشد، هرچه کرم کردند... خجالت زده خدمت امام رسيد وگفت: به قدري که دوست مي‌‌داريد و راضي‌‌تان مي‌‌کند، چيزي به من عطا کنيد. حضرت فرمودند: اين اندازه مقدور نيست! مرد گفت: پس به اندازه‌‌اي بدهيد که من دوست مي‌‌دارم و راضي‌ام مي‌‌کند. امام از خادمشان خواستند دويست دينار به مرد بدهد. مرد، ناباورانه پول را گرفت. هيچ‌گاه در زندگي‌اش تا اين اندازه شادمان نبود. شايد هم باورش نمي‌‌شد که امام مي‌‌دانند که گرفتاري زندگي او در همين دويست دينار است و...

مي‌‌نويسم که نيازت تو را در خانه حضرت آورده است، در اين شهر کسي را سخاوتمندتر از او نمي‌‌شناسي! مي‌‌داني که به او بايد بگويي اما نمي‌‌داني چطور خواسته‌‌ات را بر زبان بياوري، نمي‌‌داني چقدر بخواهي، نمي‌‌داني با کدام زبان با او به گفت‌‌وگو بنشيني که پاسخ بگيري. فقط مي‌‌داني که براي خواستن و طلب کردن به بارگاهش آمده‌‌اي، آمده‌‌اي تا...

مي‌‌گويند

مهمترين فضيلت زيارت امام انس و همنشيني با اوست‌. تا به حال توي حرم او از خودت پرسيده‌‌اي که چه ندارد آن که رضا (عليه‌السلام) دارد و چه دارد آن که از رضا محروم است! مي‌‌گويند از آن‌‌جا که علي بن موسي الرضا(عليه‌السلام) وجودش کرامت و بزرگي است، هر کس که به زيارت او بيايد، در دنياي بعد از مرگ که ديار فقر و نياز است، با کمال لطف و مهرباني به ديدار او خواهد آمد. ابن اسحاق نهاوندي از امام‌رضا (عليه‌السلام) مي‌‌گويد: «من زارني علي بعد داري اتيته يوم القيامة في ثلاث مواطن حتي اخلصه من اهوالها اذا تطايرت الکتب يمينا وشمالا، وعند الصراط، وعند الميزان؛ کسي که با وجود دوري مرقدم مرا زيارت کند، روز قيامت در سه مکان به ديدارش ميروم تا او را از سختي آن روز نجات دهم؛ در آن زمان که نامههاي اعمال خوب و بد گشوده ميشود و هنگام عبور از پل صراط و هنگام سنجيدن اعمال.»

مي‌‌گويند

ثواب و اجر و پاداش زيارت امام‌رضا (عليه‌السلام) با زيارت رسول‌ا... صلي‌ا... عليه و آله برابر است. امام موسي بن جعفر عليهما السلام فرموده‌‌اند: «ان ابني عليا مقتول بالسم ظلما مدفون الي جنب هارون بطوس من زاره کمن زار رسول‌الله صلي‌الله عليه و آله؛ همانا پسرم، علي، با ظلم و جور به واسطه سم کشته ميشود و در کنار هارون در طوس دفن خواهد شد. هر کس او را زيارت کند، مانند کسي است که پيامبر(صلي‌الله عليه و آله) را زيارت کرده است.‌»

مي‌‌گويند

زيارت حضرت برابر با ثواب هزار حج و هزار عمره است. خود امام رضا(عليه‌السلام) ميفرمايند: «فمن زارني في تلک البقعة کان کمن زار رسول ا... صلي ا... عليه و آله وکتب ا... له ثواب الف حجة مبرورة والف عمرة مقبولة؛ هر کس که مرا در آن مکان زيارت کند، مانند کسي است که رسول خدا صلي ا... عليه و آله را زيارت کرده است و خداوند ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول را برايش مينويسد.‌»

مي‌‌گويند

ثواب جهاد و شهادت در راه خدا از ديگر فضائل زيارت است. روزي امام‌رضا(عليه‌السلام) در سنين نوجواني از کنار پدرشان گذشتند، امام‌هفتم فرمودند: اين فرزندم در سرزمين غربت از دنيا ميرود. «فمن زاره مسلما لامره عارفا بحقه کان عندالله عزوجل کشهداء؛ بدر. کسي که او را زيارت کند در حالي که تسليم به امر او بوده و معرفت به حق او داشته باشد، نزد خداوند، مانند شهداء بدر خواهد بود.‌»

مي‌‌گويند

از ديگر آثار مهم زيارت راه يافتن به حريم مغفرت الهي و رهايي از آتش دوزخ و وارد‌شدن به بهشت موعود الهي است. حمدان نقل ميکند که بر امام‌جواد(عليه‌السلام) وارد شدم و عرض کردم: کسي که پدرت را در طوس زيارت کند چه برايش قرار داده شده است؟ ايشان فرمودند: «من زار قبر ابي بطوس غفر ا... له ما تقدم من ذنبه وما تاخر؛ هر کس پدرم را در طوس زيارت کند، گناهان گذشته و آيندهاش بخشيده ميشود. حمدان ميگويد: بعد از اين واقعه، نزد ايوب بن نوح بن دراج رفتم و فرمايش امام را براي او نقل کردم، او گفت من هم اين مطلب را از ايشان شنيدهام و نيز مطلب ديگري شنيدم که برايت نقل ميکنم: از امام عليه‌السلام شنيدم که فرمودند: «من زار قبر ابي بطوس غفر له ما تقدم من ذنبه وما تاخر فاذا کان يوم القيامة نصب له منبر بحذاء منبر رسول‌الله صلي‌الله عليه و آله حتي يفرغ‌الله من حساب الخلائق؛ هر کس قبر پدرم را در طوس زيارت کند، گناهان گذشته و آينده او بخشيده ميشود و روز قيامت منبري مقابل منبر پيامبر صلي‌ا... عليه و آله براي ايشان نصب ميشود تا اين‌‌که خدا به حساب خلائق رسيدگي کند.‌»

مي‌‌گويند

علي بن مهزيار نقل ميکند که خدمت امام جواد(عليه‌السلام)عرض کردم: براي کسي که قبر امام رضا(عليه‌السلام) را زيارت کند چه ثوابي قرار داده شده است؟ امام فرمودند: «الجنة وا... ؛قسم به خدا! پاداش او بهشت است.‌»

مي‌‌گويم

با اين همه فضيلت که در زيارت شما گذاشته‌‌اند و با اين همه که به دنيا و آخرتم مي‌‌دهي چگونه زيارتت کنم که شايسته باشد؟

مي‌‌گويم

شما که ايستاده‌‌اي بر تمام زندگي من و لحظه لحظه بودنم را مي‌‌بيني چگونه ديده به ديدارت آورم که دلت راضي و قلبم شادمان از ديدار گردد؟

مي‌‌گويم

چگونه زائرت شوم که کبوترانه زيارتت کنم و شما امامانه طوافم را به تماشا بنشيني؟

مي‌‌گويم مي‌‌گويند

زائر با رعايت ادب زيارت است که مي‌‌تواند بهترين‌‌ها را کسب کند.

مي‌‌گويند

زائر کسي است که آمده است تا ببيند، اين‌‌که چه مي‌‌خواهد ببيند به وسعت ديدش بستگي دارد، يکي در زيارت خدا را مي‌‌بيند و يکي...

مي‌‌گويند

در زيارت حرمش عده‌اي زائر مي‌‌آيند و غافل باز مي‌‌گردند. يعني يادشان مي‌‌رود که جايي آمده‌‌اند که ملائک رفت و آمد مي‌‌کنند! يعني يادشان رفته که آمده‌‌اند تا امام را براي تمام زندگي ببينند! يعني فقط مي‌‌آيند و مي‌‌بينند و مي‌‌روند! يعني...

مي‌‌گويند

يک عده ديگر زائر مي‌‌آيند و زائر برمي‌‌گردند. به اين معني که آن‌‌قدر استفاده کرده‌‌اند که دوباره سعي مي‌‌کنند زائر شوند. خودت هم خوب مي‌‌داني که زائر يعني کسي که خوب مي‌‌شناسد و خوب درک مي‌‌کند جايي را که در آن قرار گرفته است!

مي‌‌گويند

عده‌‌اي ديگر زائر مي‌‌آيند و همراه برمي‌‌گردند. مي‌‌داني اولين معني همراه چيست! اولين معني همراه اين است که خود را در محضر امام ببينيم و احساس حضور کنيم. اين احساس حضور براي‌‌مان سه خاصيت دارد: اول اين‌‌که به آدم حيا مي‌‌دهد، چون احساس حضور امام نه تنها در حرم بلکه در تمام زندگي درک خواهد شد. دوم اين‌‌که احساس حضور به آدم قوت مي‌‌دهد. و سومين خاصيت احساس حضور استقامت است. استقامتي در برابر يا براي دنيايي که مي‌‌خواهد ما را اسير کند و...

مي‌‌گويم

دلم مي‌‌خواهد که تا هميشه زائرت باشم. دلم مي‌‌خواهد که دست توي دستت بگذارم و در امان از تمام نيرنگ‌‌ها، کوچه و پس کوچه‌‌هاي شهر بگذرم.

مي‌‌گويم

چه غريب است دلي که در اين شهر شما را نمي‌‌شناسد و چه غريب‌‌تر است کسي که شما را در زندگي نيافته!

مي‌‌گويم

دلم يک جرعه زيارت مي‌‌خواهد، پاک و بي‌‌ريا، از همين فاصله‌‌ها مي‌‌شود جواب سلامم را بدهي!